Таямніцы беларускіх легенд і паданняў
Мэта дадзенага занятку пазнаёміць дзяцей з паняццем "легенда" і "паданне", узбагачаць слоўнікавы запас , развіваць беларускае маўленне.
Выхаванцы старэйшай рознаўзроставай групы праслухалі некаторыя беларускія легенды, пагутарылі па іх зместу. А таксама пачулі паданні пра назвы некаторых вёсак нашай мясцовасці. Гэта іх вельмі зацікавіла і яны паабяцалі расказаць бацькам паданні пра якія яны даведаліся на дадзеным занятку.
Легенды і паданні з'яўляюцца адным з найбольш важных элементаў гісторыка-культурнай спадчыны нашага народа. Яны адлюстроўваюць гістарычную лёс краіны, духоўныя каштоўнасці людзей Беларусі. Для людзей кожнай краіны яны з'яўляюцца пэўнымі звёнамі, якія злучаюць пакаленні нашага народа.
Легенда – гэта спалучэнне звычайнага і дзівоснага. Што да паданняў, то асновай іх сюжэтаў звычайна служаць гістарычныя падзеі.
Легенда—адна з разнавіднасцяў не казачнага празаічнага фальклора. Пісьмовае паданне пра якія-небудзь гістарычныя падзеі або асоб у т.л. апавяданні са святога Пісання, дзеянні святых апосталаў, жыцці святых.
У пераносным сэнсе адносіцца да абвеяных славай, якія выклікаюць захапленне падзей мінулага, адлюстраванага ў казках, апавяданнях і г.д. Як правіла, характэрны дадатковы рэлігійны ці сацыяльны пафас.
Легенда — прыблізны сінонім паняцця міф; эпічнае апавяданне пра тое, што адбывалася ў незапамятныя часы; галоўныя героі апавядання — звычайна героі ў поўным сэнсе слова, часта ў падзеях непасрэдна ўдзельнічаюць багі і іншыя звышнатуральныя сілы. Падзеі ў легендзе нярэдка перабольшваюцца, дадаецца шмат выдумкі. Таму вучоныя не лічаць легенды цалкам дакладнымі гістарычнымі сведчаннямі, не адмаўляючы, зрэшты, што ў большасці сваёй легенды заснаваны на рэальных падзеях.
Легенды дзеляць на рэлігійныя і сацыяльныя.
Легенды, як правіла, былі вуснымі апавяданнямі апавяданнямі, часта пакладзенымі на музыку; перадаваліся легенды з вуха на вуха, звычайна вандроўнымі казачнікамі. Пазней мноства легенд было запісана.